85/10/14
11:55 ص
جلد سوم خاطرات حجت الاسلام و المسلمین ری شهری منتشر شد. وی در این مجلد از خاطرات خود، داستان تأسیس وزارت اطلاعات را که در مرداد ماه 1362 رخ داد شرح دادهاند. ابتدا آقای فردوسی پور برای وزارت معرفی شد که رأی لازم را در مجلس به دست نیاورد و سپس ری شهری از سوی میرحسین موسوی برای این کار معرفی شد. از آن پس وزارت اطلاعات کار خود را آغاز کرد.
به گزارش خبرنگار «بازتاب» به نقل از کتابخانه تاریخ اسلام و ایران، ری شهری در این بخش، شرحی از مبارزه مستمری که وزارت اطلاعات با عوامل منافقین و گروههای چپ داشته، به دست داده است. این موارد تلفیقی از مطالبی است که در روزنامههای وقت بوده و البته با خاطرات وی تلفیق شده است.
یک بخش شرح ماجرای انفجار نماز جمعه تهران است که قالیچه زیر پای نمازگزاران منفجر شد و افراد روی آن تا ده متر آن سوتر پرتاب شدند و خود او هم در چند صف جلوتر حضور داشته است. آقای ری شهری شرحی در باره دستگیری این افراد که دو نفر به نامهای مصطفی لطفی و خالد وزیری بودهاند به دست داده و ماجرا را شرح داده است.
برخلاف آن که تاکنون بیشتر برداشت میشد این ترور که منجر به شهادت چندین نمازگزار شد، کار مجاهدین خلق بوده، به گفته او این اقدام کار عوامل عراق و حزب بعث بوده است. این افراد پس از بازگشت به عراق هشتصد هزار تومان پاداش گرفته بودند. بار دوم که برای ایجاد انفجار دیگری به تهران میآیند در اول اردیبهشت 1364 دستگیر میشوند.
این زمان فعالیت سازمان منافقین بسیار گسترده بوده و آقای ری شهری مروری هم بر تحولات این سازمان و فعالیتهای آن در داخل ایران و موفقیتهای وزارت اطلاعات در برخورد با آنان آورده است. اشاره به جریان مرصاد آخرین مطالب مربوط به این قسمت است.
بخشی از کتاب مربوط به برخورد با فدائیان خلق شاخه اکثریت است که ایشان مروری بر مواضع و تحولات این گروه در یک دوره پس از انقلاب داشته و سپس درگیر شدن نظام را با آنان آورده است.
بخشی هم به کشف شبکههای جاسوسی امریکا اختصاص یافته است.
ری شهری پس از وزارت اطلاعات به سمت ریاست دادگاه ویژه انتخاب شده و بنابراین بخش اخیر کتاب مربوط به این دوره از فعالیتهای وی است. تشکیل دادگاه ویژه پس از یک مورد تخلف رخ میدهد و آیتالله خامنهای با امام در این باره صحبت میکند و ایشان میفرماید که بارها به آقای اردبیلی گفتهام که این دادگاه را تشکیل بدهند اما ندادهاند. اکنون تشکیل بدهید و آقای ری شهری هم اداره آن را در اختیار داشته باشد (ص 249) . ایشان توضیح میدهد که آقای منتظری سخت مخالف تشکیل دادگاه ویژه بود (ص 243). وی در این باره نامهای هم به امام نوشت که امام درخواست وی را رد کرد. ری شهری فصلی را به رد استدلالهای آقای منتظری در باره دادگاه ویژه اختصاص داده است (ص 255 ـ 259).
در پایان کتاب 16 پیوست از اسناد و نامهها و متونی که شرح آن در کتاب آمده، درج شده است. در پیوست 13 فهرست و اسامی 99 سازمان مارکسیستی و 69 سازمان غیر مارکسیستی که علیه نظام فعالیت میکردند، به دست داده شده است.